Tag archieven: Vertaler kinderboeken

Mijn boekvertalingen – de boekenoogst

Mijn boekvertalingen moesten dit jaar even geduld hebben. Een fikse griep had me in de eerste weken van dit jaar geveld. Eindelijk ben ik vol enthousiasme weer van start. Fijn, want er lagen heel mooie nieuwe boekprojecten op mij te wachten. Twee romanvertalingen, bijvoorbeeld en de vertaling van een jeugdklassieker. Maar ook de coördinatie van een reeks jeugdboeken non-fictie voor basisschoolkinderen. Ondanks de griep is 2024 toch heel goed van start gegaan.

Voordat de boeken klaar en gepubliceerd zijn gaan er altijd heel wat maanden overheen waarin er veel mensen aan werken: auteur, vertaler, persklaarmaker, vormgever, corrector, drukker… Mijn werk zit aan het begin van het proces dus het duur altijd even voordat ik het eindresultaat in handen heb.

Zie hier de ‘oogst’ van de noeste arbeid in 2022, verschenen in 2023.

Ik vertaal niet alleen boeken. Deze projecten nemen vaak enkele maanden in beslag en daarnaast is er ruimte voor meer zakelijke vertalingen. Bedrijven en particulieren kunnen bij mij terecht voor allerlei soorten vertalingen: ‘gewone’ vertalingen en beëdigde vertalingen.

Heb je een vertaling nodig, bijvoorbeeld een toeristische vertaling, een journalistieke vertaling of de vertaling van notariële stukken, neem dan gerust contact met me op.

Hoe zou het hierna zijn?

Dag van de doden – el dìa de los muertos

Vandaag, op de dag van de doden, Allerzielen bij ons, blik ik even terug. Ik denk aan mijn moeder, dat ik haar op het laatste moment nog kon vertellen dat ik naast mijn Italiaans ook Spaans aan het leren was. Dat ik in dat traject een prachtig prentenboek mocht gaan vertalen…

Een tijd daarvoor had ik het, oorspronkelijk Spaanse, prentenboek zelf al aangeraden bij de Nederlandse uitgeverij. Het sprak me zo aan: de illustraties, bondige stijl, het respect voor alle verschillende visies op de dood. En ik had geluk: ze gingen het boek niet alleen uitgeven, ik mocht het dus ook voor ze vertalen.

Op deze dag van de doden, waarop ik stilsta bij de dood van mijn moeder begin dit jaar, bij mijn vader die er al langer niet meer is, komt dit boek extra in mijn gedachten. Hoe zou het hierna zijn?

En … wat denk jij?

In het boek worden geen religies benoemd, de dieren uit circus De Melkweg vertellen simpelweg aan elkaar wat ze denken dat er met hen gebeurt als ze van het slappe koord zouden vallen en sterven. Ze zijn immers allemaal circusartiesten met een gevaarlijk beroep. Er is ruimte voor ieders zienswijze, ook voor het geloof in geesten, in niets of het voortleven in de herinneringen van je dierbaren. De geweldige illustraties zitten vol onverwachte grapjes. Totdan op de laatste pagina de hamvraag valt: en … wat denk jij?

Het zal geen toeval zijn, maar ook precies vandaag verscheen een heel mooie recensie van dit boek bij leesbevordering in de klas.

Mercè López, Silvia & David Fernández
isbn 9789463410786

De plannen voor 2022

De bubbels zijn uitgebruist, de oliebollen ingedaald, de vakantie voorbij. Kortom, 2022 is nu echt begonnen. Goede voornemens maak ik nooit, maar een aantal wensen en plannen voor dit jaar heb ik wel.

1 Een roman vertalen

Ik wil dit jaar een steengoede roman te vertalen. Zo’n roman die je in één adem uitleest en die nog lang nazindert in hoofd, lijf en leden. Niet dat het per se een  bestseller moet zijn of worden, maar zo’n boek dat voor mij een bestseller is. Een boek dat ik in één adem wil vertalen. Ik ben daarom al bezig een lijstje te maken van Italiaanse boeken die ik wil lezen en misschien zit er zo’n boek bij en maak ik er dan een leesrapport van om het te signaleren bij uitgeverijen. Fingers crossed.

2 Een heel mooi kinderboek uitgeven

Met mijn collega Rianne Aarts run ik een kinderboekenfonds, La zeta. We hebben al een aantal erg mooie jeugdromans uitgegeven. Die hebben nog niet veel bekendheid en ik hoop natuurlijk dat daar in 2022 verandering in komt, misschien wel door het prachtige boek dat we nu op stapel hebben. Het bestaat uit twee (waargebeurde) verhalen, elk over een kind dat om eigen reden het huis in Syrië verlaat en de woestijn doortrekt, die ineen gevlochten zijn door de Italiaanse kinderboekenauteur Gabriele Clima. Ik vertel er later meer over.

3 Mijn boek over Umbrië vernieuwen

In 2015 verscheen mijn boek Umbrië in geuren en kleuren bij Uitgeverij Edicola. Intussen is het boek wel aan een update toe. In het najaar van 2022 zal die update dan ook verschijnen en ik ben al druk bezig met het bijwerken van allerlei nieuwe informatie over de mooiste regio van Italië. Op de cover komt een foto van de borgo (kasteeldorp) waar ik in 2021 trotse eigenaar van een huis ben geworden. Een deel van de update hoop ik daar te schrijven. Ik kan niet wachten.

(Oude cover. De nieuwe houden we nog even geheim)

Voornemens, wensen of plannen? Ach, ik doe gewoon weer mijn best er een mooi jaar van te maken. Misschien een jaar waarin ik iets voor jou kan betekenen. Neem gerust contact met me op.

Wat zijn jullie plannen en voornemens?

Vertalers als uitgevers: boekvertaling in eigen beheer

Vanavond herhaal ik bij KTV Kennisnet mijn webinar over het uitgeven van je boekvertaling in eigen beheer. Een lezing voor vertalers die spelen met de gedachten dat ene prachtige boek dat ze zo graag zouden vertalen, in eigen beheer uit te geven. Zes jaar geleden ging ik zelf dat avontuur aan. Intussen zijn er bij mijn uitgeverij vijf mooie jeugdboeken verschenen en avonturier ik inmiddels samen met mijn vertaalcollega Rianne, want samen is wel zo leuk.

In 2015 verschenen de eerste drie jeugdboeken bij mijn uitgeverij La zeta: 2 detectives over de sullige inspecteur Sarti en een thriller over jongeren die betrokken raken bij de maffia op Sicilië, Maffiajongen. Aangezien ik naast mijn vertaalpraktijk ook een klein dienstverband heb bij een educatieve uitgeverij wist ik wel ongeveer wat er allemaal bij kwam kijken, dacht ik.

De eerste stappen vielen niet mee. Ik moest nu alles zelf doen, van het aankopen van de vertaalrechten, tot het beslissen over de kleur van het papier waarop gedrukt moest worden. Ook kreeg ik te maken met allerlei administratieve zaken waar ik me op de uitgeverij nooit mee bezighield: ISBN aanvragen, vaste boekenprijs opgeven, NUR-codes en metadata bepalen. Ik bracht het tot een goed einde, na hard werken lagen de boeken op de plank. Ik was enorm trots.

Boekvertaling in eigen beheer – je boek promoten

Maar de boeken moeste wel ook weer van de plank af!

Het verkopen van de jeugdboeken bleek veel moelijker dan ze te maken. Met vallen en opstaan, leerde ik wat werkt en wat niet werkt. Een website, Twitter, Facebook, Instagram, mailings, recensies …
En in 2018 vroeg ik mijn intussen min of meer vaste vertaalcollega Rianne of ze het avontuur samen met mij wilde aangaan om nog twee boeken uit te geven. Ik had geluk, ze was enthousiast!

Samen zijn wij de trotse vertalers en uitgevers van Een brief met vlechtjes (van Cristian Antonini) en Het geheim van Michelangelo (van Carlo A. Martigli) die allebei door verschillende recensenten van kinderboeken met maar liefst 4 sterren werden beoordeeld.

Hier zijn onze boeken te koop

Al onze boeken zijn te koop bij de lokale en de online boekhandel, maar ook rechtstreeks via onze eigen website. Neem er gerust een kijkje.

Hoe kwam jij dit jaar in kerststemming?

Vertaling van kerstverhaal A Christmas Carol

Kerst zit er weer op, de kinderen weer naar school, binnenkort worden de dagen weer langer. Terugkijkend heb ik het gevoel dat het kerstfeest aan magie inboet. Ik leef er minder hoopvol naartoe, het gaat sneller voorbij en dan blijft enkel de rommel van de kerstboom, die op tijd aan straat moet liggen, over. Zou het de leeftijd zijn, dat ik Kerst de laatste jaren minder intens beleef?

Een Kerstverhaal - Geronimo Stilton

Een Kerstverhaal

Dit jaar was het toch anders. Al voor de Kerst kon ik beginnen met in de stemming komen. Ik begon namelijk aan de vertaling van A Christmas Carol, ofwel Canto di Natale, want ik vertaalde vanuit het Italiaans naar het Nederlands. Het betrof een Italiaanse bewerking door Geronimo Stilton, die door De Wakkere Muis in Nederland uitgegeven wordt (Kerst 2015). Aangezien ik warme jeugdherinneringen aan het verhaal heb, had ik er enorm veel zin in om met Charles Dickens in de kerststemming te komen.

Hoewel, in de stemming komen. Ik kwam er dus niet echt in. Natuurlijk, ik ken het verhaal goed, heb het origineel gelezen en meerdere filminterpretaties gezien. Maar allemaal lang geleden. En dat kerstgevoel was weggezakt. Hoe zat dat ook weer met delen, met vrolijk samen feesten en authentiek gezellig brandende kaarsjes. Ik vertaalde, maar was niet tevreden. Kon de woorden niet goed vinden. Hoe ging ik dat gevoel dat ik vroeger zelf had bij dit ultieme kerstverhaal overbrengen op kinderen van nu?

Een beetje balorig bladerde ik op een middag in de plaatselijke krant. En waar het hart vol van is … Mijn oog viel op een kleine advertentie: The Scrooge-experience. Wat was dat? Nieuwsgierig surfte ik naar de website van het Theater aan de Parade in Den Bosch en las over een ‘interactieve toneelvoorstelling, met stadswandeling’. Maar liefst 76 acteurs deden mee op verschillende locaties in de stad. Vanaf 8 jaar. Precies voor de doelgroep van mijn boekvertaling! Daar moest ik heen.

de woorden wervelden door mijn hoofd

Ik boekte voor mijn hele gezin (waarvan een aantal leden van de doelgroep is). En we hadden een super avond. In de oude binnenstad trokken we langs oude panden – een rusthuis, het armenhuis – en we ontmoetten, met de geesten van Verleden, Heden en Toekomst, behoeftige reizigers, een snel individualistisch gezin en, natuurlijk, Scrooge en zijn geketende zakenpartner Marley. Het was intens, en we werden met de neus op onze eigen Scrooge-achtige trekjes gedrukt. Inclusief kans om het goed te maken! Scrooge speelde prachtig en leek zelfs wel een beetje op de vrekkige knager op de illustraties in het kinderboek met het kerstverhaal;-).

Ik had het gevoel weer helemaal te pakken, de woorden wervelden door mijn hoofd en ik had de dagen erna veel kladblaadjes nodig om die snel op te schrijven om ze bij het vertalen te kunnen gebruiken. Vanaf dat moment ging het als een trein en binnenkort kan ik de vertaling tevreden inleveren. Bedankt Scrooge-experience. Kerst 2015, kom maar op! Ik wens je nu alvast veel leesplezier met Een Kerstverhaal van Charles Dickens.

Misschien vind je deze blogs ook leuk:
Namen vertalen in een kinderboek ; Leesplezier met detectives ; Boekvertaling: mythes en taboes ; Vertalersworkshop op de Bolognabookfair 2014

Boekvertaling: mythes en taboes, wat klopt ervan?

Boekvertaling – vertalers met de billen bloot

boekvertaling Als ik aan een boekvertaling bezig ben, heb ik daar graag een kop thee en een stuk chocolade bij. Ik ben eraan verslaafd. Oei, is dat een van de zeven hoofdzonden?
Ook de literaire vertaaldagen stonden dit jaar in het teken van zonden en vertalers konden deze dag boete doen.

Er passeerden heel wat mythes en taboes de revue. Literair vertalen is een kunst – Nee hoor een ambacht. Je moet een boek eerst helemaal lezen, voordat je aan de boekvertaling begint. Om het goed te kunnen vertalen, moet je het mooi vinden. En boekvertaling maak je het best alleen, niet met meerdere vertalers tegelijk uit. Alles uit het origineel moet erin blijven: je mag geen dingen weglaten, veranderen, of verbeteren.
Klopt dat allemaal? Doen alle vertalers dat zo? Op de symposiumdag van de literaire vertaaldagen 2014 mochten vertalers met de billen bloot en konden hun vertaalzonden opbiechten.

Ik ging er met schroom naartoe, want nadat ik het programma had gelezen met bovenstaande informatie, realiseerde ik me dat ik waarschijnlijk heel wat af zondig. En hoewel ik kinderboeken vertaal en non-fictie, voelde ik me toch aangesproken. Ik lees een boek niet altijd voordat ik het vertaal, maar begin gewoon. Ik vind ook niet alle boeken even mooi, maar neem de opdracht dan toch aan. Ik heb het dan immers vaak ook nog niet gelezen en weet pas achteraf of ik het mooi vond.

Voor mij is het een pré om onbevooroordeeld aan een boekvertaling te beginnen, blanco. Zonder alvast zenuwachtig te zijn over eventuele vertaalmoeilijkheden in de vorm van culturele verschillen of beeldspraak of veel lastige lange zinnen. Ik kom ze gaandeweg tegen, slaap er een nachtje over (of een paar), loop een blokje om … en los ze dan gaandeweg op. Op een gegeven moment dienen de oplossingen zich vanzelf aan. Want wie veel vertaalt, vindt oplossingen. Dat komt omdat vertalen een ambacht is. Het ambacht van vertaalmoeilijkheden systematisch te lijf gaan, met alle strategieën die je je bewust of onbewust hebt eigen gemaakt. En dan is het daarna de kunst om die woorden en zinsconstructies te kiezen, die het best recht doen aan de stijl en impact van het origineel.

En ja, daar sneuvelt wel eens een stukje zin bij, er gaat een grapje af en er komt er eentje bij, een foutje wordt gecorrigeerd. Is dat een zonde? Als het functioneel is, wordt het boek er alleen maar beter van. Maar mag dat wel, een boek beter maken dan het origineel? Het was een geruststelling te horen dat de meeste van mijn collega’s zich bezondigen aan dezelfde dingen als ik. Er is immers meestal helemaal geen tijd om een boek vooraf te lezen en na te denken of je het wel of niet mooi genoeg vindt. Dingen weglaten en vervangen horen tot vertaalstrategieën die soms nodig zijn, juist om recht te blijven doen aan het origineel. Maar dan dat ene ding: mag je een boek beter maken dan het origineel? Sprekers en publiek waren het erover eens: de vertaling moet net zo goed óf slecht zijn als het origineel.

Hoe zit dat bij mijn kinderboekvertalingen? Voor mij is mijn grootste doel kinderen liefde voor lezen bijbrengen, mooie, duidelijke, ontroerende teksten maken waar Nederlandse kinderen warm van worden. Het heeft geen zin een boek zo te vertalen dat het ja heel dicht bij het origineel ligt, maar voor Nederlandse kinderen niet door te komen is. Of om een foutje dat in het origineel geslopen is, er maar in te laten staan omwille van het origineel. De vertaling van een kinderboek mag op die manier beter zijn dan het origineel.

Ik kwam gerustgesteld thuis. Achter mijn laptop denk ik terug aan een geslaagde vertaaldag. Ik drink een kopje thee en neem glimlachend een groot stuk chocola …

Misschien vind je deze blogs ook leuk:
Namen vertalen in een kinderboek ; Leesplezier met detectives ; Hoe kwam jij in de kerststemming? ; Vertalersworkshop op de Bolognabookfair 2014

Leesplezier met detectives

Detectives voor kinderen

In de jaren zeventig van de vorige eeuw waren de detectiveboeken van Enid Blyton De vijf detectives razend populair. Ook bij mijzelf. Ik heb er ik weet niet hoeveel verslonden. En nu lees ik ze met plezier met mijn zoon. De meeste kinderen houden van spannende boeken, waarbij ze kunnen dromen dat ze zelf de grote held van het verhaal zijn. Detectives zijn een heel goed voorbeeld van dit soort boeken, hoewel er maar weinig echt pure detectives voor kinderen bestaan. Ik vind het dus extra bijzonder dat ik nu zulke boeken mag vertalen: Inspecteur Sarti.

  Klassieke detective: Inspecteur Sarti

Cover_GitaarmoordNiet voor niets bestaan er veel boeken waarin kinderen een mysterie of een misdaad oplossen. Maar wat me erg aanspreekt in de serie over inspecteur Sarti, is dat ze anders zijn deze kinderboeken. Het is niet een kind dat op onderzoek uitgaat, maar de inspecteur, precies zoals de klassieke, pure detectives van bijvoorbeeld Agatha Christie en Detective Columbus. Wel wordt hij, al is het meestal bij toeval, geholpen door een jongen van dertien.
Ook het verloop van het verhaal is die van de klassieke detective: inspecteur Sarti zit soms op het verkeerde spoor, heeft tegenslagen, maar weet uiteindelijk de misdaden toch op te lossen. En de ontknopingen zijn zeker verrassend!

De juiste toon

Schrijver Loriano Macchiavello weet heel realistische personages neer te zetten met hun eigen sterktes en, vooral, zwaktes. Zowel de inspecteur als de jongen vertonen niet altijd even voorbeeldig gedrag, maar ze hebben beiden het hart op de juiste plaats. Het is een uitdaging om in de vertaling steeds de juiste toon te vinden om de personages ook zo neer te zetten als ze zijn. Niet te soft én niet te negatief. Dat betekent het boek een paar keer heel goed lezen, aantekeningen maken, vertalen, hardop teruglezen en veel veranderen. In een kinderboek is het dan nog eens extra belangrijk dat je oplet hoe dingen in gewoon Nederlands worden gezegd, omdat de kinderen het verhaal anders minder goed volgen. En de bedoeling is volgens mij toch om vooral te zorgen dat de kinderen een leuk en spannend boek kunnen lezen.

 Leesplezier

Ik heb de boeken uit de miniserie over Inspecteur Sarti zelf met veel plezier gelezen. Ik was echt tot het einde geboeid. En ook in het vertalen heb ik lol. Nu hoop ik natuurlijk dat ze mijn zoon straks net zo veel leesplezier bezorgen en dat ze lang bij ‘m op de plank blijven, net als bij mij De vijf detectives.

Misschien vind je deze blogs ook leuk:
Namen vertalen in een kinderboek ; Hoe kwam jij dit jaar in kerststemming? ; Boekvertaling: mythes en taboes ; Vertalersworkshop op de Bolognabookfair 2014

Vertalersworkshop op de Bologna Bookfair

Verslag workshop vertaalstrategieën

Op 26 maart volgde ik op de kinderboekenbeurs in Bologna de lezing van Roberta Magnaghi, vertaalster, vanuit het Duits naar het Italiaans, van kinderboekenauteurs Susan Kreller en Erich Kästner. De vertaalstrategieën die ze besprak komen in het algemeen voor bij het vertalen van kinderboeken. Een kort verslag van de belangrijkste.

 Kindertaal – foute zinnen

Kindertaal bevat soms zinnen die niet correct zijn, er zitten grammaticale, idiomatische of syntactische fouten in. Ook boekpersonages (kinderen) kunnen in de brontekst zo’n foute zin maken. Dan moet er in de vertaling ook een fout worden gemaakt, zo mogelijk dezelfde. Een voorbeeld vanuit het Duits naar het Italiaans: meine Mutter ist ganz tot / [vert.] mia madre è tutta morta.

 Kindertaal – spreektaal

In de doeltekst moet de spreektaal die de kinderen gebruiken volledig genaturaliseerd worden, dat wil zeggen worden aangepast naar spreektaal van de doeltaalkinderen. De vertaling moet in de oren van de lezertjes net zo vertrouwd klinken als het origineel op haar lezertjes. De kindertaal uit de brontekst kan nagenoeg nooit letterlijk vertaald worden. Het is dan belangrijk dat de vertaler goed voor ogen houdt wat de leeftijd is van de beoogde doeltaallezer, want zegswijzen verschillen nogal eens per leeftijdsgroep. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld scheldwoorden. Misschien is er wel een equivalent voor een gebruikt scheldwoord in de doeltaal, maar wordt dit helemaal niet gebruikt door de doeltaalkinderen. Het scheldwoord kan in de vertaling totaal misplaatst en een echte misser zijn, ook al is de vertaling sec correct.

 Naturaliseren in de vertaling – voeding

Ook bij eten en drinken gaat het erom hoe vertrouwd kinderen ermee zijn: welk beeld roept een bepaald snoepgoed of drankje op? Je moet voorkomen dat in de vertaling een vervreemdend effect ontstaat als de auteur juist voor vertrouwdheid wilde zorgen. Magnaghi geeft het voorbeeld van het kind dat op de markt Pretzel und Limonade krijgt. Zij koos als vertaling focaccine e arranciata, twee voor Italiaanse kinderen bekende lekkernijen. De letterlijke vertaling ciambelline salate e limonata zou te exotisch zijn geweest voor dit boek. De letterlijke betekenis van Pretzel und Limonade was hier niet belangrijk, het ging erom dat het kind op de markt iets kreeg wat kinderen op de markt vaker krijgen. En lekker vinden.
Dat de betekenis niet van belang is, is natuurlijk een voorwaarde om op deze manier te kunnen naturaliseren.

 Woordspelingen vertalen – grapje of informatie?

Woordspelingen zijn altijd lastig, niet alleen in kinderboeken. Maar in kinderboeken zijn ze wel extra lastig, omdat kinderen een kleiner referentiekader hebben. De woordspeling kan in elk geval nooit letterlijk vertaald worden, want de kans dat de kinderen de betekenis dan niet vatten is te groot. Als de informatie uit de woordspeling verder niet belangrijk is, kun je ervoor kiezen een andere woordspeling te maken met dezelfde of met andere woorden. Er staat dan in de vertaling op dezelfde plek een grapje als in het origineel.

Als de informatie wel van belang is, zijn er twee mogelijkheden: 1. Je laat de woordspeling vallen en geeft de informatie letterlijk weer; op een andere plek in de vertaling moet dan alsnog een (andere) woordspeling worden gemaakt. 2. Je vertaalt de woordspeling met een andere woordspeling of grapje en geeft de informatie op een andere manier weer in de vertaling. Bij deze manier kan het nodig zijn om tekst toe te voegen aan de vertaling. Let op dat dat kan in de vormgeving!

 Namen – vertalen, naturaliseren of aanpassen?

Eigennamen worden niet vertaald, tenzij de naam, of de klank ervan een betekenis hebben in de tekst die de naam in de doeltaal niet heeft. (Hierover gaat mijn blog Namen vertalen. Wel kun je er voor kiezen om de schrijfwijze van een naam licht aan te passen, wanneer de doeltaallezertjes te veel moeite zouden hebben met de uitspraak. Zo werd Trauschel in de Italiaanse vertaling Traudel.

Als het boek, bijvoorbeeld voor heel jonge kinderen, helemaal genaturaliseerd wordt, is het raadzaam ook alle namen te naturaliseren. Hier ging de workshop verder niet in.

Zegswijzen vertalen

Gezegdes en spreekwoorden vertaal je natuurlijk altijd met een equivalent in de doeltaal en nooit letterlijk. Ook hier is het weer opletten dat het voor de doeltaalkinderen een enigszins bekend gezegde of spreekwoord is. Tenminste als het dat in de brontaal ook was. Soms is er geen bestaand gezegde in de doeltaal voor handen. Dan moet je in elk geval de informatie overbrengen, maar het beeld alleen als dat duidelijk genoeg is. Zo niet, kies dan een ander beeld.

Magnaghi gaf als voorbeeld uit de Duitste tekst: Du bist als Kind zu heiss gebadet worden. In haar vertaling werd dat Ti hanno sbattuto la testa da bambino.

Fiera del libro - Bologna 2014

Fiera del libro – Bologna 2014

De Boekenbeurs in Bologna biedt, naast veel informatie over nieuwe kinderboeken, interessante workshops voor vertalers, auteurs en illustratoren van kinderboeken.


Namen vertalen in een kinderboek

Kinderboeken vertalen: hoe vertaal je eigennamen?

De Stenen MoppentapperVandaag kwamen mijn exemplaren binnen van de jongste telg in de serie van de Oerknagers, een doldwaze serie over de voorouder van Geronimo Stilton uit de oertijd, Geronimo Stilstone. Het is altijd weer
spannend je vertaalde boek in handen te hebben en door te bladeren. Altijd spannend of je niet een woord ziet staan, waar je dan toch liever dat andere voor had gekozen. Vertalen is kiezen.
Ook in dit boek stond ik weer voor een aantal lastige keuzes. Vooral de namen van de personages in de serie zorgen nog wel eens voor slapeloze nachten. Normaal gesproken worden de naam van boekpersonages niet vertaald. In kinderboeken is dat soms anders, vooral wanneer de naam een betekenis heeft die ertoe doet. Denk bijvoorbeeld aan de namen in de boeken van Harry Potter.

Zo hebben we hier Scaltrello Sottut, een hyperactieve, praatgrage verslaggever die altijd van alle laatste nieuwtjes op de hoogte is. En de dikbuikige Gonfalone Sgrunt, die nog nooit van zijn leven gelachen heeft en iedere zin afsluit met een nors: sgrunt! (grumpf!).

Waar leg je de nadruk op bij de vertaling van de naam? Op de betekenis? En lukt het dan wel alle elementen van de betekenis ook in de vertaling uit te laten komen? Of op het karakter van het personage, zijn uiterlijk of juist op de klank van de naam? En in dat laatste geval, kies je dan voor alliteratie, voor ritme …

Nadat de naam een tijdje heeft gesudderd en een keer of wat is veranderd, wordt het meestal een combinatie van die drie. Hier werden het uiteindelijk Rep Ratelmuis en Sjaggy Grumpf, in het grappige avontuur De stenen moppentapper.

IMAG0009

Boekvertaling: mythes en taboes ; Leesplezier met detectives ; Hoe kwam jij in de kerststemming? ; Vertalersworkshop op de Bolognabookfair 2014