Vandaag, op de dag van de doden, Allerzielen bij ons, blik ik even terug. Ik denk aan mijn moeder, dat ik haar op het laatste moment nog kon vertellen dat ik naast mijn Italiaans ook Spaans aan het leren was. Dat ik in dat traject een prachtig prentenboek mocht gaan vertalen…
Een tijd daarvoor had ik het, oorspronkelijk Spaanse, prentenboek zelf al aangeraden bij de Nederlandse uitgeverij. Het sprak me zo aan: de illustraties, bondige stijl, het respect voor alle verschillende visies op de dood. En ik had geluk: ze gingen het boek niet alleen uitgeven, ik mocht het dus ook voor ze vertalen.
Op deze dag van de doden, waarop ik stilsta bij de dood van mijn moeder begin dit jaar, bij mijn vader die er al langer niet meer is, komt dit boek extra in mijn gedachten. Hoe zou het hierna zijn?
En … wat denk jij?
In het boek worden geen religies benoemd, de dieren uit circus De Melkweg vertellen simpelweg aan elkaar wat ze denken dat er met hen gebeurt als ze van het slappe koord zouden vallen en sterven. Ze zijn immers allemaal circusartiesten met een gevaarlijk beroep. Er is ruimte voor ieders zienswijze, ook voor het geloof in geesten, in niets of het voortleven in de herinneringen van je dierbaren. De geweldige illustraties zitten vol onverwachte grapjes. Totdan op de laatste pagina de hamvraag valt: en … wat denk jij?
Het zal geen toeval zijn, maar ook precies vandaag verscheen een heel mooie recensie van dit boek bij leesbevordering in de klas.
Sì! Il servizio del traduttore giurato serve quando acquisti una casa in Olanda. Anzi, in alcune fasi del processo è persino obbligatorio.
Hai trovato lavoro in Olanda ed hai deciso di stabilirti nel Paese. Hai trovato una casa comoda che ti piace ed hai trovato l’agenzia immobiliare che ti segue in ogni passo del processo. Durante le diverse fasi dell’acquisto ti verranno sottoposti diversi documenti importanti in lingua olandese.
Quali documenti sono e come e quando dovrai farti assistere da un traduttore giurato?
Contratto di compravendita e rogito
Acquistare una casa in Olanda è leggermente diverso dalla situazione italiana. In primo luogo non esiste la confirmatoria. Dopo che avrai visto una casa che ti piace, potrai fare un’offerta orale al venditore. Questo lo può prendere in considerazione, così come potrà prendere in considerazione anche altre offerte di altre persone, che gli sembrano interessanti. Magari inizierà una trattativa con te, sempre oralmente, tramite l’agenzia immobiliare, per stabilire il prezzo, la data prevista della consegna, l’eventuale mobilio da vendere e lavori di finire prima della consegna. Una volta raggiunto l’accordo, il tutto viene steso, dall’agenzia immobiliare, in una ‘bozza’ del contratto di compravendita, detta ‘Voorlopige Koopovereenkomst’.
Ambedue le parti sottoscrivono la bozza (per primo il venditore) e dal momento della sua sottoscrizione il compratore avrà 3 giorni di ripensamento entro il quale potrà decidere di non comprare la casa. Il venditore però non potrà più accettare altre proposte. Non c’è bisogno di pagare una somma confirmatoria né di registrare la bozza del contratto. Passati i 3 giorni, il compratore non potrà più recedere, a pena del 10% del prezzo di compravendita.
In questa fase non è obbligatorio l’assistenza di un traduttore o interprete, anche se ovviamente, se non ti senti sicuro sul contenuto del contratto, potrai sempre chiedere ad un buon traduttore di tradurtelo. Non sarà un documento ufficiale e non c’è dunque bisogno di asseverazioni.
Consegna e rogito: il ruolo del traduttore giurato / interprete giurato
Una volta passati i giorni di ripensamento, si passa alla sottoscrizione del vero e proprio contratto di compravendita. Esauritesi anche le eventuali clausole sospensive descritte nel contratto, si stabilisce la data di consegna della casa. E cioè la data del rogito davanti al notaio. Il notaio stende l’atto di trasferimento e l’eventuale atto ipotecario, qualora avessi bisogno del mutuo. Dopo il rogito il notaio trascrive questi atti nei registri pubblici olandesi.
In questa fase avrai bisogno del traduttore giurato. Per legge, secondo il diritto notarile olandese, è obbligatoria conoscere la lingua in cui è steso l’atto che sottoscrivi presso il notaio. Oppure, in caso contrario, la presenza di un traduttore/interprete giurato durante la lettura dell’atto.
Il traduttore giurato / interprete giurato
Cosa fa e non fa il traduttore giurato durante l’appuntamento con il notaio? Gli atti di trasferimento e d’ipoteca non vengono letti per intero dal notaio, ma vengono spiegati. Il che vuol dire che il notaio non legge ad alta voce tutto quello che c’è scritto, ma ti spiega in parole sue articolo per articolo il significato di quello che andrai a sottoscrivere. Il traduttore presente, tradurrà tutto quello che dice il notaio, così come tradurrà anche tutte le tue domande che vuoi fare al notaio. Il traduttore non potrà rispondere alle tue domande sul contenuto degli atti, se non tramite il notaio, anche se magari la risposta la sa benissimo. Non spetta al traduttore il compito di spiegare, ma solo di tradurre.
Quali traduttori possono eseguire il servizio d’interpretariato presso il notaio?
Possono eseguire il servizio presso il notaio tutti quei traduttori iscritti all’Albo dei Traduttori Giurati olandese. I traduttori iscritti nell’Albo sanno parlare la tua lingua a livello universitario (cerca traduttori del livello C1!), hanno conseguito un diploma professionale o un master in Traduzioni, sono abilitati al lavoro di Traduttore Giurato da un Tribunale olandese e dispongono di un apposito certificato di nulla osta del Casellario olandese. Il notaio è obbligato a controllare l’iscrizione all’Albo.
Come trovare un traduttore giurato per il tuo appuntamento con il notaio?
In alcuni casi il notaio conosce dei traduttori con cui lavora frequentemente. Ovviamente potrai trovare qualcuno anche tu, il che ti permette di confrontare i vari preventivi. Troverai i contatti di tutti i traduttori giurati per la tua madrelingua nella lista dell’Albo. Ti consiglio di selezionare solo dei traduttori vicini a casa tua, per evitare alte spese di trasferta del traduttore. E come specificato già prima, di trovare un traduttore a livello C1, per assicurarti che il traduttore sappia il linguaggio giusto.
Hai bisogno di un traduttore giurato vicino a Eindhoven o Den Bosch? L’hai già trovato! Basta chiamarmi o inviarmi una email.
La traduzione giurata di un documento ufficiale può essere un processo stressante. Molto probabilmente il documento ti serve per una pratica ufficiale e importante per te. Ovviamente vuoi che tutto vada bene. Leggi il mio articolo se vuoi sapere se ti servono bolli e timbri ufficiali.
Hai bisogno di un’Apostille sui documenti?
Se devi tradurre un documento ufficiale olandese per poterlo utilizzare in Italia, probabilmente dovrai mettere l’Apostille sulla traduzione. Sono traduttrice giurata, iscritta all’Albo olandese di Traduttori Giurati (clicca e cercami sotto il numero 826 se vuoi controllare… :-)) La mia firma è depositata nel registro pubblico, e perciò qualsiasi tribunale olandese potrà controllare l’autenticità della mia firma per darti l’Apostille. L’Apostille è una specie di adesivo che viene applicato sulla pratica in cancelleria. L’Apostille costa 20 euro di spese amministrative in tribunale.
Normalmente, l’autorità italiana non dovrebbe più chiederti ulteriori bolli, timbri o firme, per via degli accordi che ci sono tra i Paesi Bassi e l’Italia.
Hai bisogno solo di una traduzione ufficiale del tuo documento?
Per un documento italiano da utilizzare in Olanda non vi è bisogno dell’Apostille del tribunale che autentifica la firma del traduttore. Purché fai tradurre il documento da un traduttore che sia iscritto all’albo olandese dei traduttori giurati. Il traduttore allega una sua dichiarazione alla traduzione giurata, la timbra e firma in originale.
Io sono iscritta all’albo con numero 826 per italiano-olandese e olandese-italiano.
Quali sono i documenti per cui spesso c’è bisogno dell’asseverazione e – in caso – dell’Apostille?
I documenti per cui spesso c’è bisogno della traduzione giurata, sono: traduzione certificato di nascita, certificato di stato di famigli, estratto dal registro di matrimonio, busta paga, traduzione diploma, abilitazione professionale, traduzione estratto casellario.
Per tanti altri documenti non c’è bisogno di chiamare il traduttore giurato, anche se ovviamente l’iscrizione all’Albo ti garantisce il diploma conseguito da parte del traduttore.
Tijdens de hete zomermaanden waren mijn collega Rianne Aarts en ik druk met de Nederlandse vertaling van Io, tu, noi. We gingen de confrontatie aan met onszelf, onze naasten en de vele citaten die dit boek van psychanalyticus en psychiater Vittorio Lingiardi rijk is.
Op 22 september verscheen Ik, jij, wij Een boek dat losjes is geschreven en ondanks de vele theorieën die de revue passeren, daardoor toch makkelijk leesbaar. Om zijn uiteenzettingen te verduidelijken haalt Lingiardi citaten aan uit de wereldliteratuur, film en toneel uit alle tijden. Maar alles op een ongedwongen manier, alsof hij bij je aan de keukentafel zit.
In een tijd waarin we misschien weer net iets teveel tijd doorbrengen met anderen, is dit een mooi boek om te reflecteren op onszelf en ons eigen gedrag.
Rosa Ventrella werd geboren in Bari, maar woont tegenwoordig in Noord-Italië. Naast haar schrijfcarrière geeft ze lezingen over vrouwen in de geschiedenis. In haar boeken, die zich afspelen in de regio Apulië, focust ze op de vele zorgen van vrouwen en hun gevoelens. Als je houdt van historische verhalen en graag Italiaanse stadjes voor je wilt zien, emoties wilt ervaren en een tijdsgeest echt wilt voelen, zul je van haar boeken genieten.
In Een fatsoenlijke familie probeert de intelligente Maria, de jongste in een arm vissersgezin, zich te ontworstelen aan haar familie, haar brute vader en haar achtergrond. Dat gaat niet zonder slag of stoot, eens te meer vanwege haar hechte maar verboden vriendschap, en later innige liefde, met de zoon van de baas van de lokale onderwereld. Malacarne wordt Maria genoemd, vanwege haar tegendraadsheid en grove mond. Eigenschappen die zij zelfs niet overwint als ze eenmaal naar een middelbare school voor rijke kinderen buiten de wijk mag. In dit boek schept Ventrella een gedetailleerd beeld van de achterbuurten van Bari in de vorige eeuw.
Giftige tongen speelt zich af op het platteland ten zuiden van de Apulische hoofdstad Lecce in de jaren 1950. Teresa blikt terug op de tijd dat haar vader als soldaat van huis was. Het dorp werd geteisterd door grote armoede en de tirannie van de grootgrondbezitter waar bijna alle mannen van het dorp in dienst waren voordat de oorlog begon. Nu moeten de vrouwen het zonder de mannen zien te rooien. De bloedmooie moeder van Teresa lukt dit met de speciale aandacht die de baron voor haar heeft, maar het gezin valt daardoor ten prooi aan de roddels van de buurvrouwen, die haar met de nek aankijken. Als Teresa’s zus Angelina later net zo mooi opgroeit als haar moeder en de aandacht trekt van de jonge baron, valt haar een nog tragischer lot ten deel.
Beide romans vertaalde ik samen met mijn vertaalmaatje Rianne Aarts en ze zijn uitgegeven bij uitgeverij Xander.
Ik kom zojuist van de Rechtbank in
’s-Hertogenbosch waar ik voor een klant een Apostille op een vertaling heb laten zetten. De afgelopen tijd had ik plotseling een heleboel van dat soort beëdigde vertalingen, waarbij een Apostille op de vertaling nodig was. Handig om nog eens op een rijtje te hebben wat de apostille ook al weer is. Wanneer is een apostille nodig en vooral, hoe kom je eraan?
Waarom moet er soms een apostille op een vertaling?
Als je een Nederlands officieel document in het buitenland wilt gebruiken, moet je dit document laten vertalen. Die vertaling moet gemaakt worden door een beëdigd vertaler. Daarnaast zal de instantie in het buitenland vaak om een extra garantie vragen dat de vertaling echt is. Tussen Nederland en Italië kan dat gemakkelijk geregeld worden met een Apostille op de vertaling. Italië is namelijk net als Nederland aangesloten bij het Apostilleverdrag. Zo’n officieel document waarvoor de Apostille nodig kan zijn, is bijvoorbeeld een uittreksel uit het bevolkingsregister, een diploma of een huwelijksverklaring. Je haalt de Apostille bij een rechtbank, die met de Apostille verklaart dat de handtekening op de vertaling ook echt de handtekening van de beëdigd vertaler is, en niet van zomaar iemand.
Hoe kom je aan een Apostille op een vertaling?
De Apostille haal je dus bij de rechtbank. Maar even terug, stap voor stap.: Stap 1. Vraag het document aan bij de juiste instantie.
Bijvoorbeeld: de gemeente voor een geboorteakte. Stap 2. Zoek een beëdigd vertaler in het register van beëdigd vertalers en
laat die de vertaling uitvoeren. (Tip: voor het Italiaans… mij heb je al gevonden!) Stap 3. Ga naar de rechtbank om een Apostille op de vertaling te laten zetten.
Soms wil men in het buitenland óók een bewijs van echtheid van het document. Dat geldt bijvoorbeeld voor papieren van de belastingdienst. Dan moeten die eerst gelegaliseerd worden, voordat je kunt doorgaan met de Apostille. Een brief van de belastingdienst moet bijvoorbeeld eerst een stempel krijgen van het directoraat-generaal van het Ministerie van Financiën. Informeer goed bij de rechtbank en bij de instantie waarvoor het vertaalde document bedoeld is welke eisen er zijn. Dat bespaart tijd in de procedure en voorkomt onnodig heen en weer sturen van papieren.
Een document uit een ander land in Nederland gebruiken?
Het kan ook dat je uit het buitenland (bijvoorbeeld Italië) naar Nederland komt, en je hier officiële documenten moet overleggen, zoals een diploma, een bewijs van ongehuwd zijn, enzovoorts. In dat geval is er geen Apostille nodig op je vertaling. Tenminste, als je de vertaling in Nederland laat uitvoeren door een beëdigd vertaler in de juiste talencombinatie die is ingeschreven in het register van beëdigd vertalers.
Wil je een beëdigde vertaling laten maken waarvoor een Apostille nodig is, Nederlands-Italiaans of Italiaans-Nederlands? Vraag een offerte bij me aan voor de vertaling. Een Apostille kun je daarna halen bij iedere willekeurige rechtbank in Nederland. Mijn handtekening is gedeponeerd in het openbaar register en dus door elke rechtbank te verifiëren. Kom je uit Italië naar Nederland, dan weet je zeker dat mijn handtekening op de beëdigde vertaling volstaat.
Is er geen rechtbank bij jou in de buurt of heb je weinig tijd? Ik kan de Apostille voor je halen in ’s-Hertogenbosch, vlakbij waar ik woon.
In italiano: Hai bisogno di un’Apostille sulla tua traduzione?
Se devi tradurre un documento ufficiale olandese per poterlo utilizzare in Italia, probabilmente dovrai mettere l’Apostille sulla traduzione. Sono traduttrice giurata, iscritta all’albo olandese di traduttori giurati (clicca e cercami sotto il numero 826 se vuoi controllare…) La mia firma è depositata nel registro pubblico, e perciò qualsiasi tribunale olandese potrà controllare l’autenticità della mia firma per darti l’Apostille. L’Apostille costa 20 euro di spese amministrative in tribunale. Basta chiedermi un preventivo per la traduzione!
Hai bisogno solo di una traduzione ufficiale di un documento?
Per una traduzione asseverata di un documento italiano da utilizzare in Olanda non vi è bisogno dell’Apostille, purché fai tradurre il documento da un traduttore che sia iscritto all’albo olandese dei traduttori giurati. Io sono iscritta all’albo con numero 826 per le lingue italiano-olandese e viceversa. Chiedi un preventivo per la tua traduzione!
Vertalen en de liefde – hoe een middelbareschoolleraar de toekomst beïnvloedt
Ploert! Nee, ik heb het niet tegen jou. Ploert is de vertaling van het Latijnse woord perfide volgens mijn leraar Latijn vroeger op de middelbare school. Hij bulderde het door het klaslokaal met een driedubbele -lll, een diep –oeoe en een lange, meeslepende –r, om te eindigen met een venijnig scherpe -t. Een ploert dat je deed huiveren en sidderen.
Regelmatig riep meneer Oosthout een leerling voor de klas voor een mondeling. Menigeen beefde al bij het idee, maar ik zag de stiekeme pretlichtjes in zijn ogen. Het was een toneelstukje dat hij voor de klas opvoerde. Als zestien- zeventienjarige deed ik mijn uiterste best op woordrijtjes, grammaticarijtjes en zo mooi mogelijke vertalingen voor deze markante en, in de ogen van mij en mijn vriendinnen, mysterieuze dertiger.
“Woordrijtjes, grammaticarijtjes en vertaaloefeningen”
De Latijnse lessen gingen niet alleen over taal en vertalen, maar ook over Rome, Romeinen en dus over Italië, het land waar ik in vakanties al vaak en graag kwam. In 5 VWO startte ik daarom met een cursus Italiaanse taal, waarna, na het gymnasiumdiploma, een studie Italiaanse taal- en letterkunde volgde, die ik bekroonde met de specialisatie Vertaalwetenschap. Woordrijtjes, grammaticarijtjes en vertaaloefeningen volgden elkaar op. Weer deed ik mijn uiterste best om er zo goed mogelijk in te zijn.
Nu zit mijn zoon op de middelbare school en volgt er lessen Latijn. Met plezier overhoor ik hem woordrijtjes en stamp ik samen met hem grammaticarijtjes en ik heb zelfs vol enthousiasme mijn oude schoolboeken onder het stof vandaan gehaald om vertaalopdrachten van vroeger nog eens over te maken!
‘Ploert!’ dondert het door mijn hoofd. Tot op de dag van vandaag herinner ik mij dat woord, de toon, en de lessen van meneer Oosthout. En ik realiseer mij: de liefde voor het vertaalvak is vroeg begonnen.
Boeken die al tientallen jaren, eeuwen en soms duizenden jaren gelezen worden. Er doen verschillende lijsten de ronde met wat de beste klassiekers uit de (westerse) wereldliteratuur zouden zijn. Bij tijd en wijle worden ze opnieuw uitgebracht (en openieuw vertaald) om ze toegankelijk te houden. In onze buurlanden verschijnen ze ook in speciale kinderedities. Wonderlijk, maar in Nederland gebeurt dit veel minder. En dat is jammer…
Na de overstap naar de middelbare school verliezen veel kinderen hun leesplezier, zo blijkt uit cijfers. Hoe kunnen ze met slim gekozen boeken voorbereid worden op de klassiekers, waarvan we hopen dat ze die later gaan lezen?
Pjtor van Lenteren, tijdschrift Lezen (juni 2017)
Klassiekers op de basisschool
Waarom niet al voor de middelbare beginnen? Uit onderzoeken blijkt dat leesplezier juist dan gezaaid moet worden om het blijvend te kunnen oogsten. Lees daarom eens klassiekers op de basisschool! Niet alle klassiekers zijn natuurlijk even geschikt. Boeken op de lijsten die circuleren hebben vaak een te moeilijk of te zwaar thema, maar kinderen genieten wel van verhalen uit andere tijden of plekken dan eigen huis-tuin-en-keuken.Kwestie van de juiste titel kiezen.
Van origineel naar bewerking naar vertaling naar bewerking …
In Italië zijn deze kindvriendelijke versies van beroemde verhalen razend populair en bij uitgeverij Maretak verschijnt nu een reeks klassiekers die in Italië is gemaakt. Onder de serienaam BBF – Best Books Forever. Samen met collega Peter Quite verzorgde ik deze Nederlandse uitgave. Zo’n boek is meer dan alleen een vertaling. Eerst bewerkten Italiaanse auteurs het origineel: ze kortten het verhaal in en maakten de tekst geschikt voor kinderen. En illustratoren maakten er kleurrijke eigentijdse illustraties bij. Die boeken hebben Peter en ik vertaald, maar óók weer bewerkt. Vooral op taalniveau, want BBF is geschreven op AVI-niveau. Qua woordlengte, woordbetekenis en bekendheid van woorden zijn de boekjes afgestemd om lezers vanaf ongeveer 9 jaar.
… naar lezer!
Het resultaat staat nu op de schappen. Zes wereldberoemde titels op kindformaat: Oliver Twist en Schateiland (AVI M5), Robin Hood en Hans Brinker, of de zilveren schaatsen (AVI E5) en De drie musketiers en Reis om de wereld in 80 dagen (AVI M6). Zo maken jonge lezers op een leuke manier kennis met beroemde verhalen. Misschien nemen ze later het origineel nog eens ter hand, maar het verhaal kennen ze intussen in elk geval. Toch nog te moeilijk voor ze? Dan lees je de verhalen toch voor. Ook reuze interessant voor jezelf!
Omdat ik de laatste hand leg aan mijn vertaling van De Zwarte Piraat van Emilio Salgari, leek het me leuk iets te vertellen over deze Italiaanse schrijver. Hij heeft een omvangrijk aantal boeken schreven waaronder veel piratenverhalen, maar hij is in Nederland vrij onbekend gebleven.
Emilio Salgari (Verona 1862 – Turijn 1911), zijn naam zegt maar weinigen iets. Misschien ken je wel de piraat Sandokan, de Tijger van Maleisië. Met zijn vriend Yanez strijdt hij in de Zuid-Chinese Zee tegen vooral Nederlandse en Britse kolonisten.
Salgari schreef al zijn verhalen over verre, exotische oorden, hoewel hij zelf nooit een voet buiten Italië zette. Met ongebreideld veel fantasie schreef hij zijn verhalen. Piraten waren een geliefd onderwerp. Naast zijn serie piratenverhalen over Sandokan, schreef hij de series De kapers van de Bermuda (I Corsari delle Bermude) en De kapers van de Caraïben (I Corsari delle Antille).
De zwarte piraat
In die laatste serie staat de Zwarte Piraat centraal, de schrik van de Spanjaarden wier galjoenen hij kaapte vanuit het piratenbolwerk Tortuga-eiland, een rotseiland in de buurt van Haïti. De Zwarte Piraat werkte in opdracht van de Engelsen en de Fransen.
In de boeken komen vaak elementen uit de werkelijkheid terug. Zo bestaat Tortuga-eiland dus echt en heet een van de beste vrienden van de Zwarte Piraat Olonnais. Olonnais was ook de bijnaam van Jean David Nau, een beruchte Franse piraat in het Caraïbisch gebied in de zeventiende eeuw. Salgari noemt hem echter Pietro Nau of Olonese.
Eeuwige roem?
Hoewel de Italiaanse filmproductie van Sandokan in Nederland beroemd werd, werden Salgari’s boeken dat niet. Zijn boeken leverden Salgari überhaupt niet veel op, ook niet in Italië, hoewel hij volgens zijn contracten met uitgevers maar liefst drie nieuwe boeken per jaar moest afleveren. Het werd hem te veel en in 1911 pleegde hij zelfmoord.
Hij schreef eerder aan een bevriend schrijver:
« La professione dello scrittore dovrebbe essere piena di soddisfazioni morali e materiali. … Debbo scrivere a tutto vapore cartelle su cartelle, e subito spedire agli editori, senza aver avuto il tempo di rileggere e correggere. »
‘Het schrijversleven zou vol moeten zijn van morele en materiële geneugten. … Maar ik schrijf op volle kracht vel na vel vol, en ik moet ze meteen opsturen naar de uitgevers, zonder tijd te hebben om ze zelfs maar na te lezen of te verbeteren.’
Dankzij uitgeverij De Wakkere Muis kunnen in elk geval Nederlandse kinderen kennismaken met het oeuvre van Emilio Salgari. In de serie Klassiekers verschenen Sandokan de piraat, Jolanda, dochter van de Zwarte Piraat en binnenkort dus ook het eerste deel van de Piraten van de Caraïben, De Zwarte Piraat. Gelukkig heb ik nog even tijd om mijn vertaling goed na te lezen en te verbeteren.
Sinds kort heb ik een nieuwe telefoon. En daarop zit een nieuwe versie van Whatsapp. In Whatsapp typ ik regelmatig vreemde berichten naar mijn vrienden. ‘Oeps, autocorrectie gaat z’n eigen gang!’ moet ik er dan achteraan sturen. Maar in deze versie is er nog een probleem bijgekomen. Het programmaatje duldt geen samengestelde woorden die niet in zijn standaard vocabulaire zijn voorgeprogrammeerd!
Hockey training, spreek snelheid en software vertaling, corrigeert Whatsapp mij streng. Ben ik de enige die zich groen en geel ergert aan die spaties? Veel Nederlanders lijken er in elk geval – onder invloed van het Engels? – steeds meer de voorkeur aan te geven om samengestelde woorden uiteen te schrijven, met spaties dus, net als mijn telefoon.
Kijk maar eens in je keukenkastje. Je kocht waarschijnlijk vanille vla, hagel slag en scharrel eieren. Ach, wat maakt die spatie meer of minder nu uit, zul je misschien denken. Maar dat maakt in het Nederlands wel degelijk veel verschil! Zo’n witruimte heeft betekenis. Kijk maar eens naar de voorbeelden hieronder.
Albert Hein roept hier zijn klanten op zijn steelpannen vooral niet af te rekenen bij de kassa.
Douwe Egberts wil je behoeden voor een nat pak: ‘Laat staan dat lekke bekertje!’
In deze boekwinkel kun je boeken krijgen met 2 gratis stickers erop. En het kan nog mooier: tref je namelijk een boek met maar liefst 3 gratis stickers op de cover, dan krijg je het hele boek er voor niets bij!
De zuivel op dit schap hoeft niet bang te zijn dat het schap eerdaags bezwijkt. Het schap is blijkbaar van duurzaam materiaal gemaakt en daardoor lang houdbaar.
En ik weet niet precies hoeveel bezoekers er aanwezig waren bij het festijn waar deze blauwe doos bij de deur stond, maar ik waag ik te betwijfelen of ze er allemaal in pasten. Ik wed niet één!
De voorbeelden hierboven zijn natuurlijk vooral grappig, maar de vraag is of je erop zit te wachten dat je lezers spontaan in de lach schieten vanwege zulke spatiefouten. Of erger nog: niet begrijpen wat je bedoelt. Ook is niet moeilijk te bedenken dat spatiefouten gemakkelijk tot vertaalfouten kunnen leiden, wanneer een tekst vertaald moet worden.
Hoe maak je samenstellingen in het Italiaans?
In het Nederlands gaat het vooral mis bij lange woorden, samenstellingen waarin woorden allemaal aaneen geregen worden. Wist u dat het Italiaans dit soort lange samenstellingen niet kent? In het Italiaans bestaat een samenstelling hooguit uit twee woorddelen: twee zelfstandig naamwoorden (il fruttivendolo – de groentenman), een werkwoord en een zelfstandig naamwoord (il cavatappi – de flesopener), of een bijvoeglijk naamwoord of voorzetsel en een zelfstandig naamwoord (la terracotta– de terracotta, il sottosuolo – de ondergrond). Langere combinaties worden in het Italiaans aan elkaar geweven met behulp van een voorzetsel (en een lidwoord).
Zou de Italiaanse autocorrectie dan ook beter werken?
